Gdańskie zabytki architektury do końca XVII w. - Jacek Friedrich.pdf
 | Gdańskie zabytki architektury do końca XVII w. - Jacek Friedrich.pdf Rozmiar 23,2 MB |
GDAŃSK 997-1997
Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego Gdańsk 1997
Redaktor Wydawnictwa Agnieszka Kubicka
Zgodnie z tytułem książka mówi o zabytkach architektury gdańskiej, przy czym określenie „zabytki architektury" w odniesieniu do Gdańska wymaga pewnych objaśnień.
Raz wzniesiony budynek jest narażony na przebudowy, zmiany wystroju elewacji, a zwłaszcza wnętrz, wreszcie na rozbiórkę - jest to proces naturalny i nieunikniony. Z czasem, jeśli udaje mu się trwać wystarczająco długo, staje się zabytkiem. Pojęcie to - tak jak my je dzisiaj rozumiemy - nie jest bardzo dawne. Na pewno jednak istniało w XIX w. Z tego też stulecia pochodzą pierwsze próby nowoczesnej konserwacji zabytków. Dotyczą one również Gdańska, gdzie szczególnie zasłużony na tym polu był Jan Karol Schultz.
Równocześnie wiek XIX, wraz z gwałtownym rozwojem cywilizacyjnym przyniósł zabytkowym budowlom zagrożenia na nie znaną uprzednio skalę. Potrzeby ówczesnych miast wchodziły często w kolizję z reliktami przeszłości. Odwołując się do gdańskich przykładów można wskazać na sformułowany przez policję budowlaną w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku nakaz rozbierania przed-proży czy też przeprowadzoną na przełomie XIX i XX w. niwelację znacznej części miejskich fortyfikacji. Ponadto niepostrzeżenie, lecz nieustannie trwał, często bardzo daleko idący, proces przekształcania poszczególnych kamienic.